I. Kiedy używamy konstrukcji there is/there are?

Konstrukcji there is/are używamy, gdy chcemy powiedzieć, że coś, gdzieś się znajduje.

Najczęściej używamy takiej konstrukcji, gdy opisujemy miejsca, pomieszczenia, wystrój wnętrz, domy, mieszkania itd.

II. Jak zbudować tę konstrukcję.

Przykład:

[There is] [a blackboard] [in the classroom]. → W klasie znajduje się tablica.

[Konstrukcja] + [Co się znajduje] + [Gdzie się znajduje]

[There are] [some chairs] [in the classroom]. → W klasie znajduje się parę krzeseł.

[Konstrukcja] + [Co się znajduje] + [Gdzie się znajduje]

III. Czy zawsze muszę zaczynać od there?

Nie zawsze, ale lepiej zacząć. Czasami można napisać na początku miejsce, w którym znajduje się wskazywany przez nas obiekt.

[In the classroom] [there is] [a blackboard]. → W klasie znajduje się tablica.

[Gdzie się znajduje] + [Konstrukcja] + [Co się znajduje]

III. Kiedy wpisujemy is a kiedy are?

Jeśli chcemy opisać jakiejś miejsce i powiedzieć, że coś gdzieś się znajduje zawsze zaczynamy zdania od

There

Następnie mamy do wyboru dwie formy czasownika be (być): is, are

Jeżeli „to”, co się gdzieś znajduje, czyli wskazywany przez nas obiekt jest w liczbie pojedynczej:

[There is] [a blackboard] [in the classroom]. → W klasie znajduje się tablica.

(Tylko jedna tablica znajduje się w klasie).

To wtedy używamy czasownika is.

Jeżeli „to”, co się gdzieś znajduje, czyli wskazywany przez nas obiekt jest w liczbie mnogiej:

[There are] [some chairs] [in the classroom]. → W klasie znajdują się krzesła.

(więcej niż jedno krzesło znajduje się w klasie)

Wtedy używamy czasownika are.

WAŻNE!

Wskazywany przez nas obiekt zawsze jest nieokreślony. Innymi słowy, jeśli jest to policzalny rzeczownik w liczbie pojedynczej to musimy przed nim postawić przedimek nieokreślony a/an.

Natomiast miejsce, w którym wskazywany przez nas obiekt się znajduje, zawsze jest określone i musimy przed nim postawić przedimek określony the.

[There is] [a blackboard] [ in the classroom]. → W klasie znajduje się tablica.

Często, jeśli wskazywany przez nas obiekt jest w liczbie mnogiej, to może pojawić się przed nim słówko some (trochę, kilka).

[There are][some chairs] [ in the classroom].

IV. Czy możemy zaprzeczyć. Powiedzieć, że czegoś gdzieś nie ma?

Oczywiście.

[There is not (isn’t)] [any blackboard] [ in the classroom]. → W klasie nie ma tablicy.

[There are not (aren’t)] [any chairs] [ in the classroom]. → W klasie nie ma krzeseł

Przeczenie tworzymy trzymając się tych samych zasad, które wyjaśniliśmy w pytaniu II.

Wystarczy ustalić formę czasownika i dodać do tego czasownika słówko not.

Czasownik może przyjąć formę skróconą.

W przeczeniu w tej konstrukcji często pojawia się także słówko any (żadnego, żadnej) przed wskazywanym przez nas obiektem.

V. Czy możemy też zadać pytanie z tą konstrukcją?

Oczywiście.

[Is there] [any blackboard] [ in the classroom]? → Czy w klasie znajduje się tablica?

[Are there] [any chairs] [ in the classroom]? → Czy w klasie znajdują się krzesła?

Jeżeli chcemy zadać pytanie musimy tylko zastosować inwersję, czyli w tym przypadku zamienić miejscami czasownik i słówko there.

Zaczynamy więc albo od is albo od are i reszta pozostaje bez zmian.

W pytaniu w tej konstrukcji często pojawia się także słówko any (jakiś, jakikolwiek) przed wskazywanym przez nas obiektem.

VI. Czy w tej konstrukcji można ułożyć tylko pytania na „czy”?

NIE!

Możemy zapytać się o coś konkretnego.

[How many chairs] [are there] [in the classroom]?

Ile krzeseł znajduje się w klasie?

[How much food] [is there] [in the fridge]?

Ile jedzenia znajduje się w lodówce?