I. Co to są zaimki osobowe w formie dopełnienia.
To dość trudna nazwa.
Niektóre czasowniki w języku polskim potrzebują dopełnienia.
Na przykład:
Give
Love
I am giving a book to my brother.
Słowa: „bratu”, „książkę”, „moją mamę” – są dopełnieniami dla czasowników "dawać" i "kochać".
W języku angielskim zaimki te nazywają się Object pronouns.
Anglicy trafnie je określili jako „zaimki obiektu” ponieważ jeśli czasownik posiada obiekt, to może być on zastąpiony zaimkiem– „zaimkiem obiektu” tak jak w przykładach powyżej.
II. Jakie mamy zaimki obiektu?
Każdy zaimek osobowy posiada swój odpowiednik – zaimek w formie dopełnienia.
I | me |
you | you |
he | him |
she | her |
it | it |
we | us |
you | you |
they | them |
III. Jak zastosować zaimki w formie dopełnienia.
Omawiając zaimki osobowe, powiedzieliśmy sobie, że czasami zamiast osób lub rzeczy używamy zaimków osobowych zastępujących te osoby lub rzeczy.
My father → he
My mother → she
a dog → it
My parents → they
My books → they
Podobnie jeżeli jakieś słowa występują jako dopełnienie ("obiekt") czasownika, możemy je zastąpić zaimkiem w formie dopełnienia.
Zobaczmy przykład:
I am giving a book to my brother.
Słowa: a book i my brother a także my mother możemy zastąpić zaimkiem w formie dopełnienia.
I'm giving it to him.
I love her.
IV. Jak to zrobić?
Najpierw musisz się nauczyć tabelki w punkcie drugim. Nie może ci się mylić.
Ustaliliśmy sobie, że słowa po czasownikach give i love są dopełnieniem tych czasowników.
I am giving a book to my brother.
a book można zastąpić zaimkiem osobowym it
my brother można zastąpić zaimkiem osobowym he
my mother można zastąpić zaimkiem osobowym she
Innymi słowy: To nie brat daję książkę, tylko ja daję ją bratu.
To nie moja mama mnie kocha, tylko ja kocham moją mamę.
Ustalamy słowa, które chcemy zastąpić zaimkiem.
| Ustalamy zaimek osobowy, którym możemy je zastąpić | Ustalamy zaimek w formie dopełnienia. | I mamy już poprawne zdanie. |
I am giving a book to my brother. | a book = it* my brother = he | it → it he → him | I am giving it to him. |
I love my mother. | my mother = she | she → her | I love her. |
Pamiętaj: chociaż książka w języku polskim jest rodzaju żeńskiego (ona) w języku angielskim jest rodzaju nijakiego (it).
V. To dość skomplikowany proces? Nie można tego przyspieszyć?
Jasne, że można. Po wykonaniu kilka razy ćwiczeń, zaimki wskakują na swoje miejsce automatycznie. Jednak chcieliśmy, pokazać krok o kroku, dlaczego mają one taką, a nie inną postać.
VI. Poznałem już zaimki osobowe, dzierżawcze i w formie dopełnienia. Skąd mam wiedzieć którego z nich użyć w zdaniu?
Przypomnijmy odmianę wszystkich zaimków:
Zaimki osobowe (Kto? Co?) | Przymiotniki dzierżawcze (Kogo? Czego?) | Zaimki w formie dopełnienia (Komu? Czemu?) (Kogo? Co?) (Z kim? Z czym?) (O kim? o czym?) |
I | my | me |
you | your | you |
he | his | him |
she | her | her |
it | its | it |
we | our | us |
you | your | you |
they | their | them |
Każdy z nich odpowiada na inne pytanie.
Zaimek osobowy zastępuje podmiot i odpowiada na pytanie (Kto? Co?)
Przymiotnik dzierżawczy mówi, że jakaś osoba lub rzecz do kogoś lub czegoś należy.
Zaimek w formie dopełnienia dopełnia czasownik. Jest jego „obiektem”.
Zapamiętaj!