mnie, ciebie, ją, jego

I. Co to są zaimki osobowe w formie dopełnienia.

 

To dość trudna nazwa.

Niektóre czasowniki w języku polskim potrzebują dopełnienia.

 

Na przykład:

 

 

Give

Love

 

 

I am giving a book to my brother.

I love my mother.

 

 

Słowa: „bratu”, „książkę”, „moją mamę” – są dopełnieniami dla czasowników "dawać" i "kochać".

 

W języku angielskim zaimki te nazywają się Object pronouns.

 

Anglicy trafnie je określili jako „zaimki obiektu” ponieważ jeśli czasownik posiada obiekt, to może być on zastąpiony zaimkiem– „zaimkiem obiektu” tak jak w przykładach powyżej.


 

II. Jakie mamy zaimki obiektu?

 

Każdy zaimek osobowy posiada swój odpowiednik – zaimek w formie dopełnienia.

 

I

me

you

you

he

him

she

her

it

it

we

us

you

you

they

them

 

III. Jak zastosować zaimki w formie dopełnienia.

 

Omawiając zaimki osobowe, powiedzieliśmy sobie, że czasami zamiast osób lub rzeczy używamy zaimków osobowych zastępujących te osoby lub rzeczy.

 

My father → he

My mother → she

a dog → it

My parents → they

My books → they

 

Podobnie jeżeli jakieś słowa występują jako dopełnienie ("obiekt") czasownika, możemy je zastąpić zaimkiem w formie dopełnienia.

 

Zobaczmy przykład:

 

I am giving a book to my brother.

I love my mother.

 


 

Słowa: a book i my brother a także my mother możemy zastąpić zaimkiem w formie dopełnienia.

 

I'm giving it to him.

I love her.


 

IV. Jak to zrobić?

 

Najpierw musisz się nauczyć tabelki w punkcie drugim. Nie może ci się mylić.

 

  • Reszta jest prosta.

 

Ustaliliśmy sobie, że słowa po czasownikach give i love są dopełnieniem tych czasowników.

 

I am giving a book to my brother.

I love my mother.

 



  • Wiemy już, że:

 

a book można zastąpić zaimkiem osobowym it

my brother można zastąpić zaimkiem osobowym he

my mother można zastąpić zaimkiem osobowym she

 

 

  • Tylko, że w zdaniu nie są one zaimkami osobowymi, tylko zaimkami w formie dopełnienia. Należy więc wpisać je właśnie w takiej formie.

 

 

Innymi słowy: To nie brat daję książkę, tylko ja daję ją bratu.

To nie moja mama mnie kocha, tylko ja kocham moją mamę.

 

Ustalamy słowa, które chcemy zastąpić zaimkiem.

 

Ustalamy zaimek osobowy, którym możemy je zastąpić

Ustalamy zaimek w formie dopełnienia.

I mamy już poprawne zdanie.

I am giving a book to my brother.

a book = it*

my brother = he

it → it

he → him

I am giving it to him.

I love my mother.

my mother = she

she → her

I love her.

 

Pamiętaj: chociaż książka w języku polskim jest rodzaju żeńskiego (ona) w języku angielskim jest rodzaju nijakiego (it).

 

V. To dość skomplikowany proces? Nie można tego przyspieszyć?

 

Jasne, że można. Po wykonaniu kilka razy ćwiczeń, zaimki wskakują na swoje miejsce automatycznie. Jednak chcieliśmy, pokazać krok o kroku, dlaczego mają one taką, a nie inną postać.

 

VI. Poznałem już zaimki osobowe, dzierżawcze i w formie dopełnienia. Skąd mam wiedzieć którego z nich użyć w zdaniu?

 

Przypomnijmy odmianę wszystkich zaimków:

 

Zaimki osobowe

(Kto? Co?)

Przymiotniki dzierżawcze

(Kogo? Czego?)

Zaimki w formie dopełnienia

(Komu? Czemu?)

(Kogo? Co?)

(Z kim? Z czym?)

(O kim? o czym?)

I

my

me

you

your

you

he

his

him

she

her

her

it

its

it

we

our

us

you

your

you

they

their

them

 

Każdy z nich odpowiada na inne pytanie.

 

Zaimek osobowy zastępuje podmiot i odpowiada na pytanie (Kto? Co?)

 

Przymiotnik dzierżawczy mówi, że jakaś osoba lub rzecz do kogoś lub czegoś należy.

 

Zaimek w formie dopełnienia dopełnia czasownik. Jest jego „obiektem”.

 

Zapamiętaj!

 

  1. Zaimek osobowy zastępuje podmiot i mówi nam kto lub co wykonuje jakąś czynność.
  2. Przymiotnik dzierżawczy opisuje inny rzeczownik i mówi nam do kogo lub czego należy.
  3. Zaimek w formie dopełnienia jest związany z czasownikiem, dla którego właśnie jest dopełnieniem (obiektem).