Zaimki dzierżawcze

I. Już opanowałem przymiotniki dzierżawcze. Czy te zaimki się czymś różnią?

  Tak!

• Zobacz odmianę.

II. Jeżeli one znaczą to samo, dlaczego są dwa rodzaje zaimków dzierżawczych?

• Zobacz przykład:

To jest moja książka.

To jest moje.

W pierwszym zdaniu po zaimku moja mamy rzeczownik książka.

W drugim zdaniu po zaimku moje nie ma nic.

This is my book.

This is mine.

Innymi słowy,

UWAGA! To wcale nie znaczy, że zaimki dzierżawcze mine, yours, his, hers, ours, theirs występują zawsze na końcu zdania.

This isn’t my car. Mine is on the left.→ To nie jest mój samochód. Mój jest po lewej.

Their children are in the garden. We can hear ours in the house.→Ich dzieci są w ogrodzie. Nasze słychać w domu.

III. W jakich zdaniach najczęściej pojawiają się zaimki dzierżawcze: mine, yours, his, hers, ours, theirs.

This dog is mine.→ Ten pies jest mój.

That car is yours, isn’t it?→ Tamten samochód jest twój, prawda?

These are ours.→Te są nasze (w domyśle, na przykład: dzieci)

Bardzo często używana jest konstrukcja:

a friend of mine

a friend of yours

a friend of hers etc.

This is a friend of yours.→ To jest twój przyjaciel.

I spoke to a friend of his yesterday.→ Rozmawiałem wczoraj z jego przyjacielem.

My house is bigger than yours. → Mój dom jest większy niż twój.

His dog is more dangerous than hers. → Jego pies jest groźniejszy niż jej.

Our picture is more beautiful than theirs. → Nasz obrazek jest ładniejszy niż ich.

 
I like your cat. Mine isn’t so big.→Podoba mi się twój kot. Mój nie jest taki duży.

I can see you keep your bicycles on the balcony. We keep ours in the garage.→ Widzę, że trzymacie swoje rowery na balkonie. My trzymamy nasze w garażu.

W pierwszym przypadku słowo mine opisuje kota z początku wypowiedzi.

W drugim przypadku słowo ours opisuje rowery.